Hello pretty Australia!

Lieve allemaal,

Ik ben vandaag alweer twee weken in Australië en het is dan ook volgens de meeste van jullie de hoogste tijd om weer wat van mij te laten horen.
Vanaf mijn handdoekje op het strand uitkijkend op de zee zal ik jullie proberen een korte (poging mislukt alweer) samenvatting van de afgelopen weken te geven.

Het begon dit keer met een vertraagde, maar verder een perfecte vlucht. Helaas was het een nachtvlucht van 02:00-06:00 waardoor ik zo goed als de hele nacht slaap oversloeg en kwam ik redelijk gebroken aan op het vliegveld van Cairns. Ik had ontzettend veel moeite echt wakker te worden maar dat moest toch behoorlijk snel wel gebeuren, want ik moest de immigratie door. Deze is in Australië heel streng en ik had wat risicootjes genomen door geen retourticket te hebben geboekt en daarbij kon ik ze ook niet vertellen waar ik de aankomende maanden zou verblijven én had dan ook geen enkel bewijs dat ik ooit Australië weer zou verlaten. Een beetje spannend was het dan ook wel. Ik zette mijn liefste glimlach op en na een paar korte vragen mocht ik het land in: met een glimlach van oor tot oor was ik nu dan toch echt in Australië.

Mijn eerste dag bracht ik voornamelijk door in mijn hotelkamer. Ik had enkel voor de eerste dag iets geboekt en begon met nog even wat luxe, omdat ik wist dat ik waarschijnlijk gebroken aan zou komen en mijn eerste nacht wel goed wilde slapen. Wel ging ik even naar de supermarkt en kwam het besef dat Australië toch echt wel heel prijzig is. Het verschil tussen de prijzen in Bali en Australië was zo bizar groot en ik dacht er oprecht over na die dag maar niet te eten. Ondertussen ben ik er redelijk aan gewend, maar nog steeds schrik ik als ik afreken. De volgende dag begon mijn hostelleven voor de aankomende maanden. En dat bevalt prima! Tot nu toe bevallen alle hostels en heb ik niks te klagen. Wel is het natuurlijk even wennen om met 6, 8 of soms wel 16 mensen (alles om zo min mogelijk geld uit te geven aan een overnachting) op een kamer te slapen. De ene wil vroeg slapen, de ander komt 's nachts dronken binnen, dan gaat er alweer een wekker van iemand die vroeg op moet, of komt er alweer een nieuw kamergenootje binnen lopen. Er is dus altijd wel wat te doen en je bent dan ook echt nooit, maar dan echt nooit, alleen.

De eerste twee nachten bracht ik door in een zogenoemd 'partyhostel'. Na drie dagen daar te zijn geweest moest ik van mijzelf daar weg. Niet omdat het niet leuk was, maar omdat ik nou eenmaal nooit nee tegen een feestje kan zeggen. Mijn geld vloog er doorheen, want alles is dus duur in Australië (1,5x zo duur als in NL) en dus ook alcohol. Ik had wel meteen heel veel mensen leren kennen en had al vele tips gekregen. Na een paar dagen ben ik dan ook naar een soort van reisbureau gegaan die echt overal in cairns zitten. Zij helpen je graag met het geven van tips, het plannen van je reis en veel meer. Heel fijn! Ik had besloten, na veel met mensen te hebben gepraat de eerste dagen, dat ik de oostkust met een bus zou afleggen. Je koopt een buspas en daarmee kun je elke dag de bus richting het zuiden nemen. Terug omhoog kan je dan niet meer, het is een 'one way' ticket, maar dat is niet erg als je gewoon bij ongeveer elke stop stopt. Na deze te hebben gekocht, boekte ik ook meteen wat tours.

De eerste tour ging naar de great barrier reef. 's ochtends meldde ik mij bij de boot in de haven en brachten wij de hele dag door op het water. De zee was redelijk wild waar niet iedereen zijn maag goed tegen kon.... Mijn maag hield het goed vol en na 2,5 varen waren we bij onze eerste stop. Ik zou voor het eerst in mijn leven gaan duiken. Ik vond het doodeng maar ik vond dat ik het moest proberen. Na een half uur theorie les was ik er helemaal klaar voor. Alles werd gereed gemaakt en voordat ik het wist lag ik in het water. Eerst deden we wat 'spelletjes' om te wennen aan al het apparatuur en daarna gingen we echt duiken. En ik vond het echt zoooooooo leuk om te doen! Dit ga ik zeker nog vaker doen. De tweede stop ging ik snorkelen en zodra ik in het water lag kwam er een haai voorbij zwemmen. Ja, jullie lezen het goed, een haai. Tijd om in paniek te raken had ik niet, want hij was ook zo weer weg. Bizar was het wel. Het personeel zei dat dit een haai was die niet gevaarlijk is, maar voor mij blijft een haai een haai en was ik blij dat ik niet opgegeten ben. Daarna spotten wij nog wat schildpadden en heel wat prachtige vissen. Vele mensen zeggen en denken dat het koraal bij de great berrier niet meer intact is, maar dat is absoluut niet waar! Het koraal op de plekken waar wij zijn geweest was prachtig! Ik genoot enorm en kwam 's avonds voldaan en heel moe terug in het hostel.

We hadden een hele leuke groep op de boot dus gingen we 's avonds met z'n allen uit. En toen kwam ik tot een geweldige ontdekking. Omdat er zoveel reisbureaus in cairns zitten, zijn ze allemaal concurrenten en proberen ze allemaal op te vallen zodat je bij hun boekt. En hoe kun je beter jongeren omkopen dan met gratis pizza, chicken wings en bier? Elke avond bij een ander bureau kon je beginnen met gratis gun (de goedkope wijn variant die iedereen hier drinkt omdat dit nog redelijk betaalbaar is) en bier en gingen we later naar een club waar het gratis eten tevoorschijn kwam. Gegarandeerd een leuk feestje dus! Maar ook een redelijk vermoeiend en uitputtend..

Daarnaast heb ik vanuit Cairns ook nog een tour gedaan naar de cape tribulation en port Douglas. Dit was een enorm lange rit naar het oudste regenwoud van Australië. Wanneer je op het strand staat zie je aan de ene kant de prachtige heldere blauwe zee en aan de andere kant zie je het regenwoud. Zo mooi! Verder kregen wat meer info over het regenwoud, lunchte we óp het strand en gingen we naar nog wat mooie uitzichtzichtspunten.

Cairns zelf vond ik heel erg chill. Vele backpackers vertelde mij dat cairns niet bijzonder is, maar ik ben het daar niet mee eens. Misschien komt het omdat dit mijn eerste stop in Australië is en ik daarom alles leuker vind en het nog met niks anders kan vergelijken, maar ik was verkocht. Er is een prachtige lagoon waar iedereen bij elkaar komt, je gezamenlijk bbqt, er is een mooie haven, een heel leuk winkelcentrum, heel veel hostels, leuke barretjes, elke dag een markt en nog zoveel meer. Ik vermaakte mij er prima, maar toch besloot ik na een week verder te reizen. Ik hoorde zoveel gave verhalen over magnetic island en dus vond ik het tijd daar naartoe te gaan. Dat betekende dat ik mission beach zou overslaan. Dit plaatsje staat vooral bekend om zijn mooie strand en alle outdoor activiteiten zoals skydiven, bungee jumpen etc. Verder was er niks te doen zei iedereen. Mooie stranden zijn er overal dus ik besloot deze plek over te slaan.

Magnetic island was prachtig. Ik nam de bus naar Townsville en daarna de ferry naar Nelly bay (ja echt!). Ik verbleef in een hostel in de jungle. Die avond kookte ik met wat andere en aten wij dit buiten op, in het donker. Ik vroeg mij al af waarom er geen lampen waren die aan konden zodat we iets meer konden zien. Al snel snapte ik waarom dat zo was; de Kangaroos, walibi's en vele andere insecten kwamen ons bezoeken! Als een kind zo blij heb ik uren gekeken naar de springende Kangaroos en walibi's. Vele moesten hier hard om lachen, omdat zij al langer in Australië zijn en ondertussen gewend zijn aan de Kangaroos. Ik nog niet en dus genoot ik er enorm van! Die avond was ik ook naar de supermarkt gelopen en had ik ook al een paar Kangaroos op de weg gezien, maar nu waren ze wel heel dichtbij!
Verder huurde ik met wat andere een auto en bezochten wij alle prachtige baaitjes, raakte ik in gesprek met een Australiër en bracht ik een middag door op zijn boot, en zag ik de meest perfecte zonsondergang ooit vanaf het dak van onze gehuurde auto.

Na al deze gave avonturen in magnetic was het tijd voor de volgende stop. Magnetic is niet zo groot dus na drie nachten had ik alles gezien en wilde ik heel graag naar airlie beach, want ik keek zo uit naar de whitsundays. Verder had ik echt nog weken op Magnetic kunnen blijven, heerlijk vond ik het! Zoals jullie kunnen lezen heb nog een beetje moeite met het 'ik hoef niet te haasten, want ik heb tijd genoeg' en wil zo snel mogelijk alle gave dingen zien waardoor ik weer de bus pakte voor een 5 uur durende rit naar airlie beach.

Airlie was alweer zo prachtig. Ook weer een prachtige lagoon, omdat je niet mag zwemmen in de zee. Verder kon je er heerlijk rondlopen en was het weer echt een backpackers dorpje. Iedereen komt namelijk naar airlie om daar een paar dagen met een catamaran of zeilboot naar de whitsundays te gaan.
Het lukt mij helaas nog steeds niet om foto's up te loaden, maar Google echt even deze. Ik weet zeker dat jullie nog nooit zo'n mooi strand en helder blauwe zee hebben gezien!!!!
De zeilboot was weer een groot avontuur. Met zo'n 20 man brachten wij hier dus 3 dagen op door. Er was al gezegd dat voor alles gezorgd zou worden, behalve alcohol, dat moesten wij zelf meenemen. Met behoorlijk wat alcohol en wat kleding kwam iedereen aan op de boot. De meeste kende elkaar nog niet, maar als snel waren we een hechte groep. De eerste dag hebben wij veel gezeild en mochten en moesten wij ook meehelpen. Zeilen vind ik nadat ik een keer in Zuid-Frankrijk een dag heb gezeild op een grote boot helemaal geweldig, dus ik ging er helemaal voor. We maakte nog een snorkelstop en daarna werden wij met een kleiner bootje naar een strandje gebracht waar niemand anders was en wij een super mooie zonsondergangen zagen. Ondertussen vloeide de alcohol rijkelijk en die eerste avond hebben we goed gefeest.. Toen mij 's nachts verteld werd dat wij om 06;00 gewekt zouden worden dacht ik dus ook echt dat dit een grapje was. NOT. De helft van de boot voelde de alcohol nog in hun bloed zitten en de crew maakte dit natuurlijk wekelijks mee. Dus, om 07;00 werden wij in het water gegooid om te gaan snorkelen. Ijskoud was het water nog, zelfs met wetsuit aan. Wakker waren we in ieder geval wel. Daarna gingen wij weer een stuk zeilen. De kapitein zei al; we gaan zo een grote 'bocht' maken en ik weet zeker dat binnen 10 minuten er meeste van jullie aan het overgeven zijn. Wat een onzin dachten de meeste van ons... Nou daar kwamen vele snel op terug. Ik had bijna nergens last van, maar de helft van de boot heeft niks van de hele ochtend zeilen meegemaakt behalve dat ze over de rand van de boot lagen om hun ontbijtje er weer uit te gooien....

Die middag maakte bij dan eindelijk de stop bij de whitsundays. Ik kan echt niet in woorden uitdrukken hoe belachelijk absurd ontzettend mooi het daar is. Een witter dan wit strand en lichter blauwe zee hebben jullie nog nooit gezien. We brachten er 4 uur lang door en genoten allemaal enorm. En in dat prachtig water zwommen ook haaien en stinger fishes. Die beesten kunnen levensgevaarlijk zijn, maar meestal zijn ze bang voor ons en vluchten ze snel. Die avond deden we het allemaal wat rustiger aan (al de drank was er zo goed als doorheen) en de volgende dag werden wij weer om 6;00 gewekt om weer lekker vroeg in het koude water te liggen. Het snorkelen vond ik overigens wel tegenvallen. Na de orkaan van afgelopen maart is veel koraal kapot gegaan en ook vond ik dat er niet heel veel verschillende vissen te zien waren. Let wel; ik ben ondertussen heel erg verwend met snorkelen en heb al heel veel mooie plekken gezien, dus de meeste van jullie zouden dit hartstikke prachtig vinden.

Na de drie dagen zeilen hadden we nog een afterparty waarbij alle boten bij elkaar komen en ook dat was weer enorm gezellig! Ik merkte wel dat ik helemaal gesloopt was van al het weinige slapen de afgelopen twee weken, de enorme hoeveelheden alcohol en was ik alle indrukken nog aan het verwerken. Ik besloot dan ook weer de bus te pakken naar Agnes water / Town 1770. Daar ben ik nu. Heel veel meer dan een lange weg met een supermarkt, wat winkeltjes, Kangaroos, prachtige natuur, strand en wat rotsen is het niet en ik vind het heerlijk. Het hostel waar ik in verblijf lijkt wel een grote familie en ik vermaak mij er dan ook prima. Hier ben ik even aan het 'bijkomen' voordat ik richting rainbow beach zal gaan.

Zoals jullie wel lezen heb ik al heel veel mensen ontmoet en ben ik nooit alleen. Een van de eerste dagen heb ik een meisje uit Israël ontmoet en zij is nu een soort van 'travelbuddy' geworden. We doen zeker niet alles samen, maar vertrekken wel steeds op dezelfde dag naar weer een andere plek en hebben al enorm veel leuke dingen samen meegemaakt. Verder spreek je iedereen wel via Facebook en kom je elkaar steeds weer tegen en reis je nooit alleen.

Dan nog even over Australië zelf:
Het weer is hier fantastisch. Overdag loop je in enkel een topje en broekje maar hoe verder ik naar het zuiden reis hoe kouder de avonden worden. Gisteravond heb ik voor het eerst een lange broek aangetrokken. Het waait hier behoorlijk dus daarom is het hier meteen wat kouder. Maar het is/wordt hier nu spring dus het wordt alleen maar beter!
Alles is hier dus wel duurder. Maar, de mensen verdienen hier ook veel meer. Dus eigenlijk is het hetzelfde als in Nederland, alleen moet ik alles betalen met mijn verdiende geld vanuit Nederland en is dat dus heel ongunstig.
Verder is er ontzettend veel prachtige natuur. Wanneer ik in de bus zit om van de ene naar de andere plek te reizen zie je soms uren niets anders dan aan de ene kant zee en aan de andere kant wat bergen, gewas of gewoon wat gras. Nog steeds kan ik er niet over uit dat dit land zo groot is en dat er op zoveel plekken helemaal niks is.

Daarbij horen jullie vast vaker van anderen dat Australië zo prachtig is en dat als je er eenmaal geweest bent je er nooit meer weg wilt. En jullie zullen nu wel denken, wat zegt zij nou, ze is er pas twee weken, wat weet zij er van. Maar echt, vanaf het moment dat ik in Australië aankwam voelde ik mij thuis. Thuis in een land aan precies de andere kant van de wereld, ver van iedereen vandaag, maar toch zo vertrouwd. Iedereen is zo vriendelijk, sociaal, oprecht en het land is gewoon te mooi voor woorden. Over alles is nagedacht. Stap je de bus in en vraag je je af hoe je van de bus naar je hostel komt, geen zorgen, er staat bij de bus alweer iemand op je te wachten om je naar je hostel te brengen. Kun je niet zwemmen in de zee omdat er haaien zijn, dan maken ze een prachtig enorm zwembad waar alle locals en anderen in kunnen zwemmen en leggen ze daarbij een prachtig grasveld aan om heerlijk in te kunnen liggen. Moet je dan naar de wc, dan zijn die overal en is het gratis. Wil je even een verfrissende douche nemen, zijn die er ook. Weet je even niet precies welke kant je op moet, dan komt er een Australiër naar je toe en zal je meteen helpen. Wil je bbqen? Dan zijn er overal openbare bbq's die je kunt gebruiken. Alles is tot in de puntjes geregeld en alles wordt bijgehouden en dat is enorm fijn!

Elke dag weer zeg ik tegen Emi (meisje uit Israël) dat wat wij doen niet normaal is. Het is niet normaal dat ik nu al twee weken lang mijzelf elke dag weer moet knijpen en realiseer dat ik weer zó'n gave dag heb gehad en weer iets nieuws heb gezien of gedaan. Ik zou het bijna als 'normaal' gaan ervaren, terwijl dat het absoluut niet is. Daarom is het goed dat ik nu even drie dagen rustig aan doe om nog eens alles rustig te herbeleven en er nog meer van te kunnen genieten. Vandaag was de eerste dag dat ik niet heel veel bijzonders heb gedaan, en dat was ook heel fijn. Zo kan ik hierna weer extra genieten van al het moois en bijzonders wat ik nog ga zien en wordt het niet iets 'normaals'.

Ik hoop dat jullie het daar in Nederland nog een beetje volhouden met alle regen, kou, studie, werk of wat dan ook. Ik denk dat jullie maar blij moeten zijn dat ik geen foto's kan uploaden ;).

Liefs!