Queensland, you are amazing!

Lieve allemaal,

Ondertussen heb ik zo'n 2000 kilometer door Australië gereisd en wordt het weer de hoogste tijd om jullie even op de hoogte te stellen van al mijn avonturen.

In agnes water heb ik vooral lekker rustig aan gedaan en veel leuke, lieve mensen in het hostel ontmoet. Agnes staat er daarbij ook bekend om dat je er goed kan leren surfen. Dit was iets wat ik nog nooit had gedaan en daarom besloot ik het maar eens te proberen. Elke ochtend kwam Lorenzo langs in het hostel en nam hij de mensen die wilde surfen mee naar de perfecte surfspot. Je moest er alleen wel wat voor over hebben.. Een surfboard is namelijk best wel zwaar en we moesten eerst de duinen door met een surfboard onder onze armen en daarna het halve strand aflopen voordat we bij de plek kwamen waar we dan eindelijk mochten gaan surfen. Mijn armen waren toen al verzuurd en het surfen moest nog beginnen.. Na wat uitleg was het tijd voor het echte werk. De golven waren behoorlijk pittig dus het was een grote uitdaging. Na een paar keer goed hard van het bord af te zijn gevallen en liters zout happen stond ik dan! Dit had ik helemaal te danken aan Lorenzo mij elke keer kalmeerde als ik weer half vloekend door de zee naar hem toe zwom met dat enorme bord in mijn hand (geduld heb ik nog steeds niet). Hij vertelde mij dat ik misschien even rust moest pakken aangezien het veel energie kost, maar ik wilde het toch nog een keer proberen. En tadaaaaaaaa daar stond ik dan! Enorm trots (zie de foto's op Facebook) en met een big smile was ik niet meer te stoppen en heb ik 4 uur lang heerlijk gesurft. Geweldig vond ik het!

Na een paar dagen was het tijd om agnes water te verlaten en stapte ik midden in de nacht, 02:30, in de bus op weg naar Rainbow beach. Na een gebroken nachtje kwam ik daar 's ochtends aan en ging ik maar meteen even het stadje ontdekken. Veel te ontdekken was er echter niet, Rainbow beach bestaat uit een winkelstraat met daaromheen prachtige huizen die uitkijken op zee en een schitterend strand. Ik ontmoette wat vrienden die ik eerder in Australië had ontmoet en maakte (alweer) nieuwe vrienden. Die middag ben ik naar de zandduinen geweest wat echt prachtig was. De weg ernaartoe was vooral zweterig en zwaar, maar je kreeg er een prachtig uitzicht voor terug. We hadden wat kleine boarden meegenomen en konden dus zelfs sandboarden, heel gaaf!

En toen kwam de dag waar ik al heel lang naar uit keek, maar ook wel een beetje bang voor was. De dag dat ik in een klein vliegtuigje stapte met mijn instructeur, een van de meest mooie uitzichten ooit over fraser eiland had en uiteindelijk uit dat vliegtuig sprong!!!!!!! Ja zeker, ik had een skydive geboekt. Ik was wonderbaarlijk rustig totdat ik mijn benen UIT het vliegtuig moest hangen en alles in mijn lichaam schreeuwde: DOE HET NIET. Veel keuze had ik niet, want een klein duwtje verder vloog ik door de lucht met mijn instructeur. Het gevoel is onbeschrijfelijk. Het was zo mooi en ik heb er zo van genoten. Ik mocht zelfs nog even zelf sturen en de dagen daarna kon ik alleen maar praten over mijn skydive. Ik had graag het filmpje en de foto's gekocht zodat ik, wanneer ik weer in Nederland ben, dit aan jullie kan laten zien. Alleen bleek ik voor de video 129 dollar neer te moeten leggen en voor de video en foto's 159 dollar!! Dit vind ik echt teveel geld en realiseerde mij dat ik hiervoor zoveel andere leuke dingen kan doen. Een vriendin is meegegaan naar de plek waar ik vertrok en waar ik weer landde en heeft daarvan foto's gemaakt en daar moeten jullie het maar mee doen!

Daarna was het tijd voor mijn tweede grote tour; fraser island! Hier had ik enorm naar uitgekeken, omdat iedereen die ik sprak dit een van de gaafste dingen in Australië vindt. En ik sluit mij daar volledig bij aan. Met vier 4x4 auto's gingen wij met een groep van 30 man naar het eiland. Je kunt daar enkel met een 4x4 komen, want fraser island bestaat uit enkel zand. Zelfs een 4x4 komt vaak vast te zitten in het zand en je moet hier dus ook echt wel met een tour naartoe. Ik had een tour geboekt van 2 nachten, 3 dagen en dat was perfect. In de eerste auto zat onze begeleider Micko die de eerste dag constant voorop reed en de drie auto's daarachter volgde. Dat betekende dus ook dat wij zelf mochten rijden. We kregen de dag van te voren een half uur lang een safety briefing waarin vooral werd benadrukt wat er wel niet allemaal mis kan gaan en op welke manier we wel niet dood zouden kunnen gaan (dingo's, slangen, haaien Etc). Daarbij rij je dus de hele dag in het zand en moet je constant geconcentreerd zijn. Dag 1 liet onze auto het rijden over aan jongen uit Engeland die al gewend was aan de andere kant van de weg te rijden, want dat kwam er ook nog eens bij. Niet dat er op het eiland wegen zijn, maar er rijden natuurlijk ook auto's de andere kant op. We verlieten Rainbow beach, pakte de ferry en kwamen aan op fraser island. Dag 1 was voornamelijk heel langzaam door allerlei jungle weggetjes rijden en we zagen veel bosbranden tegen. Het had (ja 'had' ik kom hier zo op terug) in maanden al niet meer geregend en het is hier, ookal is het pas lente, behoorlijk warm dus er ontstaan overal brandjes.

Afijn, we hebben zo'n 3 uur gereden en kwamen uiteindelijk aan bij lake Mckenzie. Een prachtig meer waar we voor het eerst in lange tijd in zoet water konden zwemmen. Na weer heel wat obstakels te hebben overwonnen kwamen we aan bij het kamp waar wij twee nachten zouden verblijven. Er waren een paar douches en wc's, een keuken en verder alleen maar zand met wat tentjes erop. We konden vanuit de tourmaatschappij slaapzakken huren en dat deed ik dan ook. Dat bleek later ook het enigste te zijn waar ik het mee moest doen. Er was geen slaapmatje, kussen of iets wat erop lijkt in de tent aanwezig en we waren dan ook genoodzaakt letterlijk op de grond van het tentje met zand onder ons te slapen. Degene die mij goed kennen weten dat dit even slikken voor mij was. Ik in een tent? Op de grond? Ach, ik had geen andere keus en zag er eigenlijk wel weer het leuke van in. Echt, als ik terug kom in NL horen jullie mij nooit meer zeuren over luxe. Enigste nadeel was dus wel dat je constant onder het zand zat en douche daar niks tegen deed. Even wennen, maar eigenlijk alleen maar heel leuk. We hadden een prachtig kampvuur gemaakt en dronken wat alcoholisch drankjes. Daarna wilde wij graag naar het strand wat een minuutje van het kamp vandaan was om alle prachtige sterren te bekijken. Er was ons alleen wel gezegd dat we eigenlijk niet naar het strand mochten lopen vanwege alle dingo's die ons konden aanvallen. Maar we waren met een hele groep en dachten dat wij de dingo's dan wel konden afschrikken. En ik ben nog steeds zo blij dat we het gedaan hebben! Ik heb nog nooit zoveel sterren in de lucht gezien en we konden de milkyway ook heel goed zien.

Dag 2 was het mijn beurt om te rijden. Dag 1 hadden twee andere even proberen te rijden maar die vonden het helemaal niks en zaten al snel vast in het zand. Ze vonden dat het die dag mijn beurt was. Een beetje nerveus stapte ik in de enorme auto en reden we weg. De hele dag heb ik gereden, want ik vond het zó leuk en ook helemaal niet lastig! Je moet voornamelijk de auto 'zelf' laten rijden en zo weinig mogelijk proberen te sturen om in het pad van de auto voor je te blijven en dan komt alles goed! Er werd de hele dag muziek in de auto gedraaid en we hadden de tijd van ons leven. We bezochten daarbij de champagne pools, deden een kleine hike om bij een prachtig uitkijkpunt te komen waar we vele haaien, dolfijnen en enorme schildpadden in ze zee zagen zwemmen, bezochten een kreek en gingen naar het schipwrak wat midden op het eiland ligt. We maakte weer een kampvuur, kookte ons eten (de tour zorgde voor de ingrediënten en wij maakte met het groepje van de auto elke dag ons ontbijt, lunch en diner) en zagen weer alle prachtige sterren.

Toen was het helaas al dag 3, verlieten wij het kamp (ik sliep de twee nachten overigens nog redelijk goed op de grond, mijn rug was er alleen iets minder blij mee) en zouden we nog een 'korte' hike maken. Onder kort verstand Micko een wandeltocht van ruim een uur, door het zand, in de felle zon. Maar we kwamen, ik val in herhaling, alweer, bij een prachtig meer waar we bijkwamen van de wandeling en de nacht daarvoor en begonnen weer aan onze wandeling terug. Ik kroop weer achter het stuur en toen was het tijd om terug te gaan naar Rainbow beach. Ik vond het zó gaaf om 3 dagen van alles en iedereen weg te zijn (ook helemaal geen bereik) en met 29 andere totaal onbekende een grote familie te worden. Het eiland was daarbij overigens echt nog heel groot, in 2 uur zou je van het noorden naar het zuiden kunnen rijden.

Na in Rainbow beach een beetje te zijn bijgekomen en afscheid te hebben genomen van de meeste van de groep (veel gingen alweer richting het noorden en ik naar het zuiden) was het na nog eens twee dagen Rainbow beach tijd voor mij om richting Noosa te gaan. Dit was maar twee uurtjes met de bus en daar ontmoette ik Emi weer. Ik had gehoord dat er een aldi in Noosa zou zijn die kaas zou verkopen. Ik snakte ondertussen naar kaas en zodra ik was ingecheckt pakte ik de bus naar de aldi. Dit werd uiteindelijk een heel avontuur. Ik kocht bij de buschauffeur een kaartje en liet precies zien waar ik naartoe wilde. Op een gegeven moment zei hij dat dit mijn stop was, maar ik wist zeker dat dit niet zo was en vroeg of wij nog wat verder konden rijden. Die arme man raakte daarvan zo in paniek dat hij totaal afweek van zijn eigenlijke bus route en sommige bus passagiers werden dan ook boos (ik denk nog steeds dat het een van zijn eerste dagen was). Ik had geen idee wat er precies gebeurde en waar wij waren, maar ik wist wel dat we allang langs mijn stop waren gereden. Ik vroeg hem de volgende halte te stoppen en toen ik op Google maps keek bleek dat ik vanaf die stop 25 minuten naar de aldi moest lopen, midden op de dag in zo'n 30 graden. Ik had daarom juist de bus gepakt om niet 35 minuten te lopen van het hostel maar de aldi. Plan mislukt... Toen ik dan eindelijk in de aldi was kwam ik zoveel lekkere, bekende en vooral goedkope dingen tegen dat ik in plaats van alleen kaas voor 50 dollar (!) afrekende en met twee overvolle tassen bij de busstop wachten op de bus terug naar het hostel. Wat denk je? Stap ik toch in de bus met dezelfde buschauffeur. Die arme man snapte er niks meer van, want ik was toch echt bij een hele andere halte uitgestapt? En nu stapte ik hier in met twee enorme tassen vol boodschappen. Je kon de verwarring bij hem zien en ik dacht dat het maar beter was om het niét uit te leggen. Ik heb nog steeds spijt van die 50 dollar boodschappen, op de kaas na die overigens heerlijk smaakte en wat groente en fruit na, sleep ik mij nu steeds rot met mijn voorraad noodles, pasta, pastasaus en allerlei andere dingen waarvan ik dacht dat ze wel handig waren. Not! Ach, ik heb er in ieder geval van geleerd....

Noosa zelf was echt heel relaxt! Ik had al van vele andere gehoord dat ze het er erg naar hun zin hadden en daar sluit ik mij volledig bij aan. Ik vond het alleen wel een hele andere sfeer hebben dan de andere stadjes in Aus. Het is best hip, er zijn veel hippe winkels en restaurants, en het is er vooral nog duurder. Noosa is ook favoriet onder alle Australiers en liet het nou net eens vakantie voor ze zijn... Het was overal enorm druk, vooral op het strand. Ik ben enorm verwend met alle privé strandjes en vond het strand dan ook niet heel leuk. Verder kun je noosa een beetje vergelijken met st. Tropez. Alles is net wat hipper en duurder en dat vond ik jammer. Maar ik ontdekte al snel wat rustige spots die prachtig waren. Ook ben ik een dagje met een tour naar de Everglades gegaan. Ik vind het heel stom om te schrijven, maar dat viel wat tegen. En nu vind ik mijzelf echt heel verwend klinken. Ik denk dat als ik dit als eerste in Australië had gedaan en als jullie deze tour nu zouden doen, jullie en ook ik het geweldig zouden vinden. Alleen heb ik ondertussen al zoveel prachtige plekken in Aus gezien dat ik alle rivieren met mangrove nu gewoon net wat minder vind. Maar, het kajakken door de mangrove was erg leuk en ik heb mij goed vermaakt. Op de weg terug ging de motor van de boot alleen kapot en hebben wij een hele tijd stil op het water gelegen voordat er een andere boot kwam die ons kon helpen. Helemaal niet erg, we hadden allemaal de tijd en er waren genoeg drankjes aan boord. Een avontuur was het wel weer!

Verder heb ik in noosa door het enorm grote en mooie national park gewandeld wat alweer bijna unreal was zo mooi dat het was. Daarbij was het hostel waar ik verbleef echt geweldig. Ik heb daar zoveel leuke mensen ontmoet. Elke avond was er in het hostel een feestje en ik heb mij daar weer goed vermaakt. Ook heb ik in het hostel weer een Nederlands meisje ontmoet die ik in agnes al was tegengekomen. Zij reist met een auto al 9 maanden door Australië en we hadden gezegd dat we wel even contact zouden houden. We ontmoeten elkaar weer in mijn hostel (zij sliep op een camping want zij slaapt in haar auto, heel cool) en het was zo gezellig dat zij besloot ook een paar nachten in het hostel door te brengen ipv de camping. Uiteindelijk hadden wij beide het idee om door te gaan naar brisbane, op dezelfde dag. Zij stelde voor om samen in haar auto richting brisbane te rijden. Daar zei ik natuurlijk geen nee op en daar gingen we dan. We vonden het beide lastig Noosa te verlaten, want we hadden het enorm naar ons zin, maar het was ook wel weer goed zo.

Daar gingen we dan, in haar stationwagon op weg naar Brisbane. Het was die dag alleen ontzettend warm, namelijk 36 graden. De Australiers zelf snapte er ook niks van, want dit was toch wel echt heel warm voor de tijd van het jaar. En wat bleek? De airco van Lieke haar auto was kapot... Het werden dan ook een paar uur zweten en redelijk afzien in de auto, maar we hadden wel enorm veel lol. En daar kwamen we dan aan in de grote stad. Ik moest er echt even aan wennen, wat een drukte! Zoveel verkeer, mensen, hoge gebouwen, dat was ik helemaal niet meer gewend. Na een dagje Brisbane was ik er wel weer aan gewend en vond ik het zelfs weer fijn om even in een grote stad te zijn.

Ik heb mij ontzettend vermaakt in Brisbane. De stad is groot, maar niet te groot en het is er niet enorm druk. Ons hostel bevond zich op een super centrale plek en we konden overal naartoe wandelen. We hadden daarbij het geluk dat er in de maand september een festival was en we konden de laatste dagen daarvan nog meemaken. Zaterdag werd het festival afgesloten met een helikopter en f16 show én vuurwerk. En dat was zo zo zo gaaf! Het festival was op de southbank wat zich bevindt aan het water en vliegtuigen vlogen dus langs de skyline over het water. Super leuk! En toen kwam er 20 minuten durende vuurwerkshow. Ik was echt onder de indruk, want ze hadden echt alles uit de kast gehaald. En ik bleef maar denken, als ik dit al zo gaaf vind, hoe gaat oud en nieuw in Sydney dan wel niet zijn?!

Na wat dagen in Brisbane te hebben rondgelopen hoorde ik al dat het wat minder weer zou worden. En dat klopte. Op een avond begon het met regenen en stopte het na 1,5 dag pas weer. Iedereen keek hier van op want het had al maanden niet geregend. Even vond ik het heel stom want in de regen is alles minder, maar het koelde wel eindelijk wat af. Het was een paar dagen achter elkaar 36 graden geweest en vooral in een stad blijft de warmte dan zo lekker hangen. Ik kan goed tegen de hitte, maar dit was mij zelfs teveel..

De regen was dan ook meer dan welkom, maar na 1,5 dag was het wel weer tijd voor zon. Het warmde al snel op en nu werd al snel weer behoorlijk warm. Brisbane is zoals ik al schreef een grote stad, maar niet te groot dus na 5 nachten had ik het er wel gezien en reisde ik weer door. Ik verliet daardoor de staat 'Queensland' en vervolgde mijn reis naar 'New South Wales'. Hier zal ik jullie de volgende keer meer over vertellen, want mijn verhaal is alweer veel te lang.

Daarbij nog even kort wat over de oostkust; voor sommige van jullie lijkt het misschien alsof ik redelijk snel alle plekken bezoek. Dat is misschien aan de ene kant wel zo, maar aan de andere kant ben ik een van de sloomste reizigsters. De oostkust bestaat namelijk uit wat prachtige kustplaatsen, maar op heel veel stukken is er ook echt niks te doen. Iedereen volgt dan ook dezelfde route omhoog of naar beneden en dan gaan de meeste werken, omdat hun geld op is. Iedereen blijft dus een paar of maximaal een week op een plek en gaat dan wel weer verder, omdat je dan alles wel in die plaats hebt gezien en overnachtingen nou eenmaal duur zijn. Natuurlijk zou ik op een plek kunnen blijven hangen, maar tot nu toe vind ik het reizen en alle nieuwe plekjes bezoeken nog veel te leuk en reis ik liever nog even wat door met vrienden. In het westen zal dit wat anders zijn denk en hoor ik, maar dat gaan we wel weer zien. Mocht ik mij ergens enorm vermaken blijf ik wat langer, anders reis ik op mijn eigen tempo door!

Daarbij is het jullie vast al opgevallen dat ik het nog steeds enorm naar mijn zin heb en hoef ik dat eigenlijk nog geen eens meer te melden. Ik blijf het zo leuk vinden allemaal nieuwe mensen en culturen te ontmoeten, heerlijk de hele dag te kunnen doen wat ik maar wil en vooral niks te moeten!! Ik blijf die enorme glimlach op mijn gezicht houden en blijf elke dag weer enorm genieten. Daarbij word ik ook elke dag weer wat bruiner en vraag ik mij steeds vaker af of ik nog wel bruiner kan worden. Dat kan blijkbaar en ik denk dat ik langzamerhand dichtbij pap zijn bruinheid in de buurt kom!

Ik ga weer verder genieten en zal jullie de volgende keer op de hoogte brengen van mijn avonturen in surfers paradise, byron bay (waar ik nu ben) en alle andere gave dingen die ik op de planning heb staan!

Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend en tot de volgende!!

Liefs!